We wilden de stad nu nog niet verkennen maar naar groene weiden reizen. We hadden uitgezocht dat de marshrutka’s (minibusje voor 15-20 personen) vertrokken vanaf station Didube. Nu een veel kortere weg naar Pushkin square gevonden en daar vertelde men ons dat we de metro moesten nemen. Ook hier een ov-chipkaart systeem. Maar hier mag je met zijn drieën met één kaart doen. En een ritje kost € 0,35. Geweldig om in zo’n oude metro te zitten waarvoor je eerst met een hele lange roltrap afdaalt in de aarde. Bij station Didube is het een drukte van belang. Een grote markt en heel veel busjes. Waar vertrekken de busjes naar Kazbegi? We vragen het wat om ons heen tot een man ons zegt hem te volgen. In een strak tempo loopt hij over de markt heen en brengt ons bij de plek. Geweldig! Dat scheelt zoek én loopwerk met je zware tas op je rug én nog een rugzak met daarin een fototoestel en nog wat andere dingen… Voor 10 Gel p.p. (€ 3,50 ) neemt hij ons ruim 3 uur rijden mee. Er gaan 20 passagiers in. Wie het eerst komt heeft de beste plek. Wij waren niet de eerste maar voor 2 konden we een goede plek bedingen. Eén moest achterin in de hoek. Wat ook niet een heel slechte plek was hoor! Doordat voor mij het raampje openstond werkte de natuurlijke airco prima. Eén keer stopten we voor een plasstop. Je kon helaas niet veel van de omgeving zien op deze manier maar de slaap had ons ook nog aardig te pakken.

In Kazbegi was Nana onze gastvrouw. Een schat, die heel gastvrij was en met een paar Engelse woorden zich prima redde. Ze zetten ons heerlijke meloen voor en we konden bijkomen. Het uitzicht op het beroemde drievuldigheidskerkje op de berg ver voor ons uit. (voor ‘Wie is de mol’ hebben gekeken herkenbaar) Daar gaan we morgen naar toe.