Iedere keer vind ik met het vliegtuig reizen stressvol. Waar is m’n paspoort? Waar moet de bagage ingecheckt worden? Heb je niet teveel ‘liquid’ in je handbagage? Gaan de poortjes van de elektronische paspoortcontrole open? Hoe moet ik mijn handen in de lucht houden voor de body-scan? Na al deze dingen wordt je hartelijk ontvangen door de tax free winkels om maar wat te kopen.

Voor we onze bagage afgegeven hebben, hebben we het nog op de weegschaal gelegd. Het was 13,5 kilo. Tot Annemieke haar tas op de weegschaal legde, 10,5 kg. Dat is knap! Onze kampioen lichtgewicht reizen. Ik had nog veel kritischer moeten zijn op wat ik mee wilde nemen. Edoch, dit nemen we mee. Onderweg de scrub en bodycreme van Rituals maar ruimhartig delen en andere overbodige dingen weggeven. Prima op tijd vertrekken we en komen we aan op Tbilisi.

Dan begint het volgende avontuur. Hoe komen we bij ons besproken appartement? Ik had thuis al op google maps gekeken hoe te reizen. Eén bus vanaf het vliegveld zette je er, na een rit van ruim een uur, op 10 minuten lopen afstand af. Omdat we toch van plan zijn om met het openbaar vervoer te gaan reizen nemen we de bus. De bus staat zo goed als voor de ingang van het vliegveld. Het groot gepinde geld eerst even wisselen voor de kaartjesautomaat in de bus. En hup, met al onze bagage erin. Uitstappen bij Pushkin square. Maar ja, hoe weet je waar dat is? Ineens was er een plein wat voldeed aan het plaatje op de plattegrond. Ook dat was gelukt. Het volgende stuk was veel lastiger. In de wirwar van straatjes konden we het appartement niet goed vinden. Op iedere hoek gevraagd tot er een meisje ons begeleidde naar de plek. Ruim en koel maar helaas met een geur van kattepis. En iemand moest op de bank slapen. Cora offerde zich op. Ze ligt altijd al opgekruld in bed…

Na nog even geflaneerd te hebben door een verhipte straat, gegeten bij een Iraans restaurant zijn we gaan slapen.