Het was Cora haar grote wens om de terugweg door de bergen via Lentekhi te gaan. Na rijp beraad hebben we besloten dat te doen. De restauranthoudster wist een chauffeur met auto die ons wel wilde rijden. Maar eerst gingen Cora en Annemieke nog een tocht te paard maken. Ik waagde me daar niet aan omdat ik niet in kan schatten wat mijn bekken en heup daarvan zouden vinden.

Voor het ontbijt iedereen laten weten dat we een jarige hebben én dat ze 40 is geworden. Slingers opgehangen, ballonnen opgeblazen en oma vond dat er ook nog een taartje gemaakt moest worden om de kaarsjes in te doen. Het was een feestelijk ontbijt.

Om 13:00 uur waren Annemieke en Cora terug en na een snelle douche en de lekkerste kapachuri door oma gebakken in de houtoven stapten we in de 4wheeldrive. Er was nog een chauffeur bij. Ik baalde er eerst van omdat we daardoor met zijn drieën op de achterbank moesten zitten maar gaandeweg de rit was ik er blij mee. We hebben eerst wel 4 uur door de Kaukasus gekropen. De weg was zeer steenachtig, met veel kuilen en de auto lag niet heel hoog op de weg. Het was wel een schitterende tocht. We hebben nog nergens zoveel bloemen en planten gezien. En nergens was een teken van bewoning. Ook niet voor alleen in de zomer. Geen mens en ook geen dieren te zien de eerste 4 uur. Langzamerhand begonnen wat koeien op de weg te verschijnen en af en toe een huis. We waren blij toen we eindelijk asfalt onder onze wielen hadden. Dat betekende niet dat er helemaal geen onverharde stukken meer waren. Maar de weg werd steeds beter. We passeerden een aantal dorpen met een heel eigen stijl van huizen. Iedereen had een ijzeren (met versieringen) omheining en vaak op de heuvel lag een huis met veel hout en ramen.

Om 20:00 uur waren we in Kutaisi. Het was duidelijk dat onze chauffeurs hier de weg niet kenden. Maar dat losten ze handig op. Ze hevelden ons over naar een lokale taxi en betaalden hem om ons naar het hostel te brengen. De temperatuur was trouwens ook aardig gestegen. Oei, wat was het warm in onze kamer zonder airco. Op aanraden van de hosteleigenaar bij een zeer goed restaurant in de buurt gegeten. Gelukkig was daar wel airco. Maar de nacht was warm. Dat doen we niet meer!