’s Morgens verkennen we Kutaisi. We bezoeken een markt waar een geweldige overvloed is aan kleuren en geuren van groente, fruit en kruiden. Alle soorten voeding bij elkaar, groente en fruit, vrouwen die allemaal kaas verkopen, of de vleesverkopers. We laten ons verleiden om een lokale lekkernij te kopen. Het ziet er van een afstandje uit als gerookte worst maar het zijn noten geregen aan een touw en ondergedompeld in soort winegum stroop wat hard is geworden.

We beklimmen de trappen naar de Bagati kathedraal waar we een goed uitzicht hebben over de rommelige stad. In de buurt is een ‘garden’ met een gebouw met open ramen en gezellig ingericht. We drinken er een kop koffie (ik aan de sap want koffie heb ik nooit leren drinken) en maken plan de campagne. We boeken een guesthouse in Bordzjomi waar we hopelijk twee dagen heerlijk kunnen relaxen.

De hostel eigenaresse brengt ons met haar auto naar het busstation. Een jonge vrouw die op haar 15^e al trouwde en haar eerste kind kreeg. Dit bieden ze als service aan omdat ze buiten het centrum zitten. Wij vonden de gastvrijheid al erg prettig en hebben ze een Hollandse souvenir (koelkastmagneet) gegeven. Waarop wij er één van hun koelkast mochten uitzoeken.

De chauffeur van de marshrutka richting Bordzjomi (we moeten nog een keer overstappen) maakt geen vrienden. Een opgewonden standje in een log lichaam. Met een doekje veegt hij het zweet van zijn gezicht en rijdt in een voortvarende stijl weg. Hij snijdt een andere chauffeur af en probeert onderweg nog wat passagiers mee te nemen. Als hij inhaalt op een weg met een doorgetrokken streep wordt hij aangehouden door de politie. Wij vinden dat wel terecht. Het helpt, hij gaat rustiger rijden. We zijn wel benieuwd hoeveel boete hij heeft gekregen. Als ze in de bus hadden gekeken hadden ze ook gezien dat hij een ‘nep’ gordel had die niet vastzat.

We worden bij een benzinestation afgezet en proberen eerst of er nog een marshrutka is die ons verder kan brengen. Maar een taxichauffeur, die dat natuurlijk allang weet en ons al een aanbod had gedaan, hebben we de rit gegund. Hij zet ons af bij het guesthouse. Helaas is het geen rustige plek. Het ligt pal aan de doorgaande weg waar veel verkeer, ook vrachtverkeer, over heen dendert. Dat is niet de rust die we zoeken. We cancelen de tweede nacht wat het guesthouse niet leuk vindt. Het is ook nog eens een 20 minuten lopen van het dorp vandaan. Maar ja, eten willen we wel. Het is zeer toeristisch en het lijkt erop dat de toeristen alleen snoepen en wat drinken. Eindelijk vinden we een klein restaurant waar we ook weer heerlijk eten.