Na een eenvoudig ontbijt en rustig op gang komen gaan we rond 11:00 uur op stap om de stad te verkennen. Eigenlijk is er één grote straat waar zo goed als alle belangrijke gebouwen aan ligt. We verbazen ons over enerzijds de grandeur van de gebouwen en de luxe winkels maar het is ook duidelijk te zien dat er niet genoeg geld is om alles goed op te knappen. Later lopen we ook nog door de ‘oude stad’ en daar is dat helemaal duidelijk te zien. Een hele straat wordt gestut omdat de muren anders omvallen.

We hebben een mooi plan bedacht om naar de ene kant van de ingang van de botanische tuin te lopen en de andere kant eruit te gaan. Halverwege de klim geef ik het op en zijn we in de bus gestapt. Edoch, de bus stopt maar niet en klimt de berg op verder naar omhoog. Toen we beter op google maps keken zagen we dat er helemaal geen ingang was aan die kant. De rit naar omhoog staan we opgepropt in de bus, terug kunnen we zitten. Bijna zijn we nog gepakt voor zwart rijden. Het lukte ons niet om een derde kaartje te kopen in het automaat omdat we geen gepast geld hebben. De controleur die instapt proberen we dat duidelijk te maken en geven haar 1 lari (een kaartje kost 0,50 lari) die ze in het apparaat gooit en ze print er twee kaartjes uit. Tsja, zo kan je het ook oplossen.

We hebben wat wisselende ideeën over wat we willen eten. Annemieke is het Georgische eten zat en gaat het liefst naar een Mc. Donald. Cora wil nog lokaal eten. Ik heb geen zin in een koele koude inrichting van een Mc. Het wordt een Indiaas restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Met de Metro gaan we weer richting ons appartement. Morgenochtend moeten we om 4:45 uur op het vliegveld zijn. We vragen aan een taxichauffeur of hij ons er morgenochtend wil brengen. Toch wel lastig als je geen Engels spreekt als chauffeur. Maar niet getreurd, er is altijd wel iemand die je kan bellen en de onderhandeling voor je kan doen. Voor 30 lari (€ 10,50) wil hij het wel doen. Om zeker te zijn van de plek waar we staan, alleen de winkel aanwijzen die 30 meter verder zichtbaar is is niet voldoende, we moeten instappen en zeggen waar onze flat is en we staan. Braaf doen we dat want het is toch wel prettig dat we opgepikt worden en het ook goed komt. Dat betekent dat we nog 17 lari over hebben. We besluiten daar 10 lari van opzij te leggen voor onvoorziene uitgaven. Stel dat de chauffeur morgen niet op komt dagen en andere taxichauffeurs ons niet voor 30 lari mee willen nemen? Van de 7 lari kunnen we voor ieder een banaan en een pakje koekjes kopen. Voor het ontbijt hebben we nog een appel, restantje brood van vandaag, twee puntjes smeerkaas, 5 crackers en een plak ontbijtkoek. Dat moet lukken!